یکی از روشهای مزه دار (ماریناد) کردن مرغ قبل از کباب کردن، استفاده از عسل و خردل است که طرفداران خودش رو داره
مواد لازم برای چهار نفر:
- هشتصد گرم ران و یا دیگر قسمتهای مرغ
موادی که برای مزه دار کردن بکار میرود:
- یک دسی لیتر عسل مایع
- نیم دسی لیتر خردل
- نیم دسی لیتر روغن زیتون یا روغن مایع
- سه قاشق غذا خوری سرکه
- سه حبّه سیر که ریز رنده شده
- یک قاشق چایخوری فلفل سیاه
طرز تهیه:
تمام مواد ماریناد را با هم ترکیب کنید و تقریبا نیم دسی لیتر از آنرا کنار بگذارید که در حین کباب کردن با برس روی تکههای مرغ بمالید. بقیه مواد ماریناد را روی تکههای مرغ بریزید و این مجموعه را در ظرف دربسته بمدت حداقل یک ساعت در یخچال نگاه دارید.
ترکیب کردن مواد بالا با قاشق کار سختی میتواند باشد، لذا بهتر است که همه مواد را در یک ظرف پلاستیکی در دار بریزید و بشدت تکان دهید.
تکههای مرغ آغشته به مواد ماریناد را روی زغال، روی کباب پز برقی و یا (مثل من) داخل فر بخوبی کباب کنید و در پنج دقیقه آخر مواد مارینادی را که کنار گذاشته اید، با برس روی تکههای مرغ بمالید.
نکته قابل توجه اینه که در این روش هیچگونه نمکی مصرف نمیشه و سدیم کمتری به بدن میرسه.
در زیر، چندین عکس از این غذا ضمیمه شده است. نوش جان شما و خانواده
با سلام جناب کفایی عزیز
پاسخحذفمیخواستم بپرسم مزه این ترکیب به ذایقه ما ایرانیها جور درمیاد؟
آخه هرچی فکر میکنم نمیتونم مزه عسل و خردل رو با هم شبیه سازی کنم !!!
در ضمن عکسهای فوق العاده زیبا و اشتها برانگیزی گرفتید !
کاش اینجا ما هم از اون مواد اولیه مرغوب شما رو داشتیم ... مخصوصا اون گوجه های خوشه ای رو !!!
درود بر محمد آقای عزیز، مخلصم
حذفدخترم همیشه اینجور بحثها رو با من داره و بعنوان مثال وقتی یک "دستور نون" در جایی میبینه، میاد و میگه: بابا، مگه مغز تخمه کدو را توی خمیر نون میریزند و با اون خمیر نون درست میکنند ؟ در حالیکه در "دنیای مزه ها" هنوز خیلی چیزها هست که برای ما ناشناس باقی مونده و کافیه که جرات کنیم و باهاشون آشنا بشیم، در غیر اینصورت مجبوریم نسل اندر نسل به همین سی چهل تا غذا ی ایرانی که داریم بسنده کنیم. اما اصلا و ابدا تعجبی نداره که گروهی (بعنوان مثال) از همین ترکیب "خردل+عسل" خوششون نیاد. مهم اینه که "بعد از چشیدن" خوششون نیامده باشه. این دستور ماریناد را هم که من اینجا ضمیمه کردم، بین مردم اینجا طرفداران خاص خودش رو داره و ممکنه برای بعضی از ذائقههای ایرانیها هم جالب باشه.
ایران ما سرزمین شگفت انگیزیه که میتوان محصولات تمام دنیا را در گوشه و کنار آن کشت کرد. گوجه فرنگیهای معروف به مینیاتوری در ایران کشت میشه، و نوع خوشهای آنرا هم میشه بذرش رو وارد کرد. مهم اینه که "کارهای تولیدی" در ایران مقرون به صرفه باشه و نه فقط کارهای واسطه گری. به شما جوونهای ایران امیدوار هستیم. با مهر
با سلام خدمت دوست بزرگوار و هنرمندم جناب كفايي عزيز
پاسخحذفممنون از اين توضيح جامع و كامل كه در جواب اين حقير لطف فرموده مهرباني كرده و وقت شريف و با ارزشتان را گذاشتيد جهت پاسخ به بنده
جواب كاملا قانع كننده و پخته بود
جاي سوال ديگه براي بنده نذاشت
من با حدود چهل سال سن و خوراكي در حد گنجشك !!! بسيار بسيار به آشپزي علاقمندم !!!
البته لازم به تذكره كه بنده هم مانند پدر زن مرحومم ( خدا تمام رفتگان رو بيامرزه ) از خريد مواد اوليه و تهيه غذا ، بسيار ييشتر از خوردنش لذت ميبرم !!!
مخصوصا اگر اون غذا جوجه كباب ، با گوجه ، با برنج دودي طبيعي ، با ته ديك كاملا برشته و روي ذغال طبخ بشه !!!
نظر شما چيه استاد ؟
مهرتان پايدار
قربون محمد آقا
پاسخحذفشما تمام صفات یک آشپز خوب را دارید، یعنی اینکه اولا ذائقه ی خوب و تربیت شدهای دارید، اینو من از لیست غذاهای مورد علاقه تون فهمیدم. دوم اینکه "پر خور" نیستید. شنیدهام که موادی وارد بازار شده که طعم برنج را به صورت مصنوعی، دودی میکنه که حتما حاوی مواد شیمیایی هست و بهتره ازش پرهیز کنیم. شاد باشین
salam o khasteh nabashid. manzoretoun suse khardal ast? shoma che noei migirid? mamnon
پاسخحذفبله وحید خانِ عزیز، منظورم همون سس خردل بود که من همیشه نوع "تند و شیرین" آنرا ترجیح میدهم
حذف