با گاز زدن به این همبرگر، دندانها حسِ جدیدی را تجربه میکنند.
گوشت چرخ کردهای را انتخاب کنید که فقط یکبار با دنده ی ریز چرخ شده باشد.
اکثر گوشت چرخ کردههایی که داخل بسته بندی فروخته میشوند، حدود دو سانتیمتر ضخامت دارند که برای اینکار مناسب هستند. بدون اینکه به بافت گوشت دست بزنید و یا آنرا تحت فشار قرار بدین، یک قالبِ گرد فلزی را داخل گوشت فرو کنید و با احتیاط یک توده ی استوانهای شکل را از آن خارج کنید که شکلِ همبرگر را دارد. اگر این نوع قالب را در دسترس ندارید، با یک کاردِ میوه خوری اینکار را انجام دهید اما همچنان به گوشت هیچ فشاری وارد نکنید.
حال روی این همبرگرها را پودر پیاز، پودر سیر، فلفل نیمه کوبیده و نمک نیمه کوبیده بپاشید.
همبرگرها را با احتیاط بردارید و داخل ماهیتابه قرار بدین و دو طرف آنها را با حرارت خیلی خیلی ملایم مدتی سرخ کنید.
اگر پودر پیاز در دسترس ندارید، حلقههای درشت پیاز را ضمن سرخ کردن، روی همبرگرها قرار بدین تا آب پیاز بداخل گوشت سرازیر شود که البته بعدا باید پیازها را از روی همبرگرها بردارید و دور بریزید.
سبزیجاتِ دلخواه را بشویید و خشک کنید و همراه با سسِ مخصوصِ همبرگر به همبرگرهایی که آماده شده اند و روی نان قرار گرفته اند، اضافه کنید.
نوش جان. گاز زدن به این نوع همبرگر، احساس خاصی را به حس ذائقه میبخشه، انگار که به تودهای از اسپاگتی و یا نودل، گاز میزنید.
اگر برای این نوع همبرگر، اسم بهتری به ذهنتون میرسه، محبت کنید و پیشنهاد بدین.
باید خوشمزه باشه و در عین حال جدید و عجیب.اینطوری که شما تعریف کردین این همبر خیلی اسرارامیز شد.میتونین اسمشو بزارین همبرگراسرار آمیز!.میدونــــــــــــــــم اسم لوسیه.حرفمو پس گرفتم.:))
پاسخحذفمرسی خانم، به پیشنهاد شما عمل کردم و اسمش رو تغییر دادم، "ترد" را هم قبلا خانم صادقی در یک جای دیگه پیشنهاد داده بودند
حذفواویلــــــــــــــــــــــــــــــا.این یه وجبی چه اسم طولانی رو یدک میکشه. :))
پاسخحذفاین نظر توسط نویسنده حذف شده است.
حذف